Aylar: Mart 2018

Sen kaygımın üstesinden gelirim sanıp hata yaptım boş vermekle, Ve her gün kendime bir mutluluk icat etmekten yoruldum, Yüreğime binen ağırlık hafifler sandım bu şekilde

Oldu bir kere, Rastladı gönlüm, Dünyanın kıyısına kadar getirip  de, Aşağı düşüşümü izleyen yüreğine, Sözlerinin iğnesini batırıp, Sonra da gözlerinin soğuğunu bırakmış olsan da, sana

Sen, gönlümün ker-sevdası, Yoksun diye mi küstü bana tüm tebessümler ? Yoksun diye mi iyileşmeyen bu hastalıklar? Sustukça konuşmayı unutmuş, Adına rastladıkça anılarda boğulmuş, Hatta

Adına hayat dedikleri şey öyle zor ki, Bilemezsin ne kadar çaba sarf ediyorum yaşayabilmek için. Biliyorum ki aldığım yanlış kararlardı onu zor kılan. Bana yaşamak

Affedin, Gözümden umarsızca dökülen yaşlarımı, Titreyen ellerimle tuttuğum kalemimin yazdıklarını Affedin… Affedin, acılarım nemli, Karanlık sessiz sokaklarıma ateşi düştü sevdamın, Şimdi, son derece yanık bir

Kendime yakalandım yakalanalı, kendimden yaralıyım, Her gün biraz daha azalıyorum üstelik harpta falan da değilim, Ne yapsam olmuyor gönlümce, Umutlarım içimde üşüyor, İçime kanıyor kalbim,